darmadaðýn haldeyim
gel de toparla beni desem,
gelmezsin.
bana ne dersin!
hayat bana hep karanlýk
ve sabahlar çok uzak
arada bir þafak sökecek
gün aðaracak gibi oluyor,
sonra bakýyorsun...
bekliyorsun...
arkasý yine karanlýk.
yalancý gün aðarmalarýnýn arasýnda
yaþayýp gidiyorum.
hatta yaþamayýp gidiyorum.
yarýna yatýrdým umudu
yarýna erteledim mutluluðu.
yarýna diye diye
kaybetsem de bu günü
üzgün olsak da
aðlasak da
öyle ya da böyle
bu günler yaþanacak!
gönlünün kapýlarýný sýmsýký kapatmýþsýn
kapýnýn önündeyken ben;
belki açýlýr diyedir bekleyiþim.
bir kere açýlýr gibi olmuþtu
yine olur diye bekliyorum.
ayazým sýcaða,
karanlýk gecem sabaha
vurur diye bekliyorum.
kapýndayým sýrýlsýklam
hiç bir yere gitmiyorum!
TCapulcu Erkan Solakoðlu
26.03.2014 20:16
TCapulcu Erkan Solakoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.