....ÖLÜM VE ÖTESİ....
Önce acý bir ses gelir derinden,
Sonra ince ince ruhumu sarar,
Bedenim bu sesle irkilir birden,
Acaba sýrada hangi isim var?
Hangi isim künyesinden düþecek,
Bir damla yaþ gibi süzülüp yere,
Ölüm baþýmýzda,ölümsüz gerçek,
Gün gün yaklaþýyor,göz göre göre,
Her birimiz bir yolcuyuz zamanda,
Yýllarýn seline kapýlmýþ yolcu,
Gidenler bir yanda,kalan bir yanda,
Bu seyahat ne ilk ne de sonuncu.
Yolun sonu ise taþtan bir beþik,
Sallanýr da durur rüzgara karþý.
Dört yaný virâne,hece taþý dik,
Ýçi kof kemikten kapalý çarþý.
Bu (han)da kimsenin duyulmaz sesi,
Sükûtun kederi dinlenir ancak.
Ölen için kimsesizin kimsesi,
Karýþýp gittiði bir avuç toprak...
Ýbrahim vedat çarpar
Sosyal Medyada Paylaşın:
İBRAHİM VEDAT ÇARPAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.