Meyhanenin yollarý adýmýmý tanýrlar,
Ýlk dubleyi yutarken karþýma sen gelirsin.
Kan sýçrayan ufuklar halimi kýskanýrlar,
Hergün güneþ batarken karþýma sen gelirsin.
Varlýðýmý unuttu bahtýmý yazan kalem,
Akþamüstü çekilir evine cümle âlem,
Mehtaplý gecelerde yükselir hasret kalem,
Yýldýzlara çatarken karþýma sen gelirsin.
Gönlümün þarkýsýný hayalinden dinlerim,
Son bardaðý içerken keman gibi inlerim.
Yalnýzlar dergâhýnda dans ederken cinlerim,
Yataðýma yatarken karþýma sen gelirsin.
Bu vicdansýz þehirde gezdiðim caddelerde,
Yalnýz bana esiyor hüzünler perde perde.
Hayallerim hücumda umutlarým siperde,
Adýmýmý atarken karþýma sen gelirsin.
Bazen sevda parkýnda umudumu vururum,
Saatler gelir geçer, heykel gibi dururum.
Gözlerim isyan eder, izin vermez gururum,
Gözyaþýmý tutarken karþýma sen gelirsin.
Uzaklarda anarken sevmiyorum san gene.
Sýkýþtýrýr göðsümü merhametsiz mengene,
Desteleri yüzüme uzatan her Çingene,
Güllerini satarken karþýma sen gelirsin.
Gözlerinde yakmýþým mutluluðun þehrini,
Ömür boyu çekerim ayrýlýðýn kahrýný.
Yedi baþlý kobranýn bardak bardak zehrini,
Yüreðime katarken karþýma sen gelirsin.
Mehmet NACAR