Anne beni unutma askerde bir yavrun var Sevipte doyamadýðýn nöbette bir canýn var Anne beni salla uyut avuçlarýnda yansýn elim Anne beni unuttun mu ? kýyamadýðýn yavrun, benim..
Buz kesilmiþ kanlý taþlar, yokluðun içimi yakar Üç mermi saplý baðrýma düþer ateþten damlalar Anne bir mektup yazdým, fýrsat bulup atamadým Öldüðüm gün feryâd etme, çünkü ben yaþamadým
Anne beni unutma Bir yiðidim vardý de yüreðinde yaþat beni Çerçevelerde resmim kalmasýn Köþelerden sök at beni Üç mermi saplý baðrýma Biri sen, biri sýlam biri de hasret Üzülme, hâlâ bir ümit var elbet Durma anne hayýr dualar et
Soðuk çöktü az önce Ayak parmaklarýmdan baþucuma Hakkýn çoktur helâl eyle Bir ilâhi el uzandý canýma
Son sözüm budur ancak “Anne beni unutma”
Sosyal Medyada Paylaşın:
zamanda1yolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.