Bilinmeze atýlýrken adýmlarýmý
Kaç ölümden tekrar doðdu ruhum
Sayýsýný ben unuttum ölüþlerimin
Nedenini bilmeden tekrar tekrar var oluþumun
Korumak için dünyaya barýþý getirecek olaný
Ne kolaymýþ yaþamak bilmeden kimliðini
Farkýnda olmadan adým adým çýkmak merdiveni
Her basamakta bir öncekinden büyük açýlar
Ne zormuþ karanlýkta yolunu bulmak
Ve son basamakta kör edici aydýnlýða kavuþmak
Hani derler ya kiþi kendi kaderini çizer diye
Benim kaderim neden onlarýn elinde
Sýrtýma yükledikleri yükün altýnda ezilirken
Kelimeler dilimin ucunda intihar ediyor
Anlatacak o kadar çok þey varken susmak sadece susmak
Her susuþta biraz daha yalnýzlýða mahkûm olmak
Gözyaþlarým dahi kendim için akmýyor artýk
Uslanmaz bir ruhun bekçiliðinde
Sabrýn sýnýrlarýný aþmakta dilinden dökülen yalanlar
Þüphesi olmadýðý halde þüphe yorganýna tutunmasý
Oysa elinde uçurtmasý huzura uçurmaya hazýr
Bazen haykýrmak geliyor içimden
Ey insanoðlu neden bu tutumlarýnýz
Kim için bu savaþlar bu para, mal, mülk hýrsý
O gün geldiðinde hanginiz bir kýrýntý alabileceksiniz
Birçoðunuzun bir mezarý dahi olmayacak
Arkanýzdan yas tutacak nesliniz dahi sizinle yok olacak
Bir bir alametler gerçekleþirken
Azalýr oldu semaya af için açýlan eller
Ýblisin inine koþar adýmda insanlýk
Bile bile kazananýn o olmayacaðýný
Sürükleniyorlar onlarý bekleyen felakete
Bir avuç seçilmiþ bilmeden kendini
Takýlacak uslanmazýn peþine aklý kemal olduðunda
Belki de inançsýzlýðýndan utanarak
Hýçkýrýklara boðulacak dokunduðunda kutsal kitaba
Ve
Ayaða kalktýðýnda soyunmuþ olacak
Onu engelleyen tüm duygularýndan
Ruhunu yýkayan gözyaþlarýnýn ardýndan
Semaya açacak ellerini
Belki de son kez af isteyecek
Bencillik denizinde boðulan insanlýk için ….