GÖNÜL MAHKÛMU
Acep her sevenin, çilesi mi bu,
Sevdim diye bana, zulüm ettiler…
Yudum yudum içtim, hasret þurubu,
Aþký bana zehir, zakkum ettiler…
Bülbül olam derken, bir gül dalýnda,
Gözlerimi açtým, azap çölünde,
Tek suçum sevmekti, sevda yolunda,
Beni bir gönüle, mahkûm ettiler…
Artýk ben ümitsiz, artýk hevessiz,
Hasret kýskacýnda, kaldým nefessiz,
Lal olmuþ gibiyim, feryadým sessiz,
Aðzýmý, dilimi, mahdum ettiler…
Bir aþk girdabýnda, gördüm sonumu,
Gönülden sevmenin, bedeli bu mu?
Kestiler huzura, giden yolumu,
Beni mutluluktan, mahrum ettiler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.