Çayım Sükunet Demli

Huzurun kapýsýný seher mevsimi çaldým.
Ve sinem geniþledi rahmetin rüzgârýyla.
Çayýmýn buðusundan tarifsiz bir haz aldým.
Ünsiyet makamýný sezdim aþkýn harýyla.
Ýþte o andan beri çayým sükunet demli.


Bir misali derledim aynasýndan hayalin.
Akþamlar gül kurusu zamanlardan yadigâr.
Kapýsýný bekledim sessiz sakin muhalin.
Sanki beni çaðýrdý aþk efsunlu bir diyar.
Kadim zamandan beri çayým sükunet demli.


Tan eylediler beni bu nasýl sevda diye.
Dudak büküp geçenler haddinden de çok oldu.
Bilmediler bu hâller bana aþktan hediye.
Yalnýzca bir perinin sözü gönle ok oldu.
Velhasýl tandan beri çayým sükunet demli.


Ufkumda nakýþ oldu rüveydanýn gamzesi.
Berrak tenli çayýmla onu yad ettim dem dem.
Hep dilimde pelesenk adýnýn üç hecesi.
Bir içten tebessümü cümle yarama merhem.
Devr-ii hazandan beri çayým sükunet demli.
Ýbrahim Kilik17.07.2014 Ý.K









Sosyal Medyada Paylaşın: