ÜMİTSİZCE SEVDİM SENİ

Ümitsizce Sevdim Seni

Uzun sürerdi gidiþlerin
Gidip te geri dönmeyiþlerin.
Her gün erkenden uyanýr
Belki gelirsin diye kapýyý ardýna kadar açardým.
Açardým ki; çýktýðýn o kapýda tekrar rahatça girebilesin.
Seni beklerdim akþamýn geç saatlerine kadar
Gece bitene kadar…
Her an çýkýp geleceksin diye ümit ederdim.
Gelme umuduyla uyandým her sabah.
Uzun süren gidiþlerinle,
Belki çokta uzaklara gitmemiþsindir.
Sadece gözlerim seni göremiyordur.
Aramak istedim seni belki bulurum diye.
Sonra sonra vazgeçtim.
Ben onu aramaya çýkarken;
O hiç vakti olmadýðý bir zamanda çýkýp gelirse,
Kapýyý ardýna kadar açýk görmese;
Ve çalsa kapýyý ben açmasam o zaman yeniden yýkýlýrsýn diye;
Çýkýp aramadým seni, Ne olur kusuruma bakma.
Oysa ben umutla seni bekledim, gelirsin diye…
Balkonda… Pencerede… Ve kapýda…
Gelebilecek tüm yollara baktým.
Umutla yolunu gözledim.
Gelirsin diye… Seni çok sevdim.
Ama seni ümitsizce sevdim sevgili,
Çünkü ne geliþinde ne de sevginde hiç ümit yoktu
Sevgilim.
Sende ümit yoktu sevgili,
Ümitsizce sevdim seni.
- VAN- /// 08.08.2013///

Maþuk Gültekin
Sosyal Medyada Paylaşın: