Bütün sonbaharlarda olduðu gibi; Yine sen geldin aklýma. Ayrýlýk çanlarý çalar gibi. Bu kaçýncý sonbahar oldu Gidiþinle sayamadým. Sessiz sessiz bu kaçýncý aðlayýþým, Boðaza karþý… Yine o savruk savruk saçlarýn, Siyah, siyah gözlerin, Sýcacýk teninin kokusu geldi aklýma Bir film þeridi gibi… Anladým ki; unutmamýþým halen seni. Kalktým ayaða, silkelendim, kendime geldim. Her zaman olduðu gibi; Yine uðradým eski çiçekçi dükkânýmýza Aldým sana en sevdiðin kýrmýzý güllerden. Sonra çýkýp sana geldim. Bir yýl sonra uðramýþtým sokaðýna. Býraktým kapýnýn önüne, Kýrmýzý güllerini… Týpký eskisi gibi, Týpký berabermiþiz, Týpký benimmiþsin gibi. Ve bütün yaþadýklarýmýz bir masalmýþ… Bunu anladým bu hayat dersinden. Bana arda kalansa dert ve kedermiþ.
Maþuk Gültekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Maşuk Gültekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.