Nesin sen

Bazen hüzün yaðmurlarý oluyorsun
Ansýzýn yaðýyorsun üzerime
Gözlerimden yaþ olup akýyorsun
Býrakýyorsun sessiz bir köþede

Bazen gülüþümü çalýyorsun
En mutlu olduðum anlarda
Sýzlýyorsun yüreðimde aniden
Gülüþüm susuyor utanýyor kimsesizliðinden

Bazen bir meltem esintisi olup
Dokunuyorsun aniden tenime
En doyumsuz hazlara ulaþtýrýp
Kayboluyorsun bilinmezliðe

Bazen mutluluk oluyorsun
Kuþlar gibi gökte uçuruyorsun
Hardal tarlalarýnda birlikte koþup
Balonlar uçuruyorsun gökyüzüne

Bazen kasýrga oluyorsun yüreðimde
Devasýz dertlere býrakýyorsun beni
Kanatsýz bir kuþ gibi çaresizce
Býrakýp gidiyorsun beni

Bazen bir ses oluyorsun
Kulaðýmý binlerce çaðý fýsýldayan
Anlamsýz hecelerinle
Yüreðimi yakýyorsun

Söyle kimsin sen
Yüreðimde benden içeri bir yerdesin
Ben senin gözlerini hiç görmedim
Dokunamadým hiç bir zaman sana

Ömrümün son baharýndayým artýk
Çýk git yüreðimden
Ben benle yalnýz kalayým









Sosyal Medyada Paylaşın: