Ah be akasya aðacý Seni en son sonbaharda Otobüs beklerken fark etmiþtim Sessiz bir gündü,bulutlu ve karanlýk Sararmýþ yapraklarýn konfeti gibi uçuyordu Rüzgar esiyor yapraklarýn dökülüyordu
Sessiz bir veda vardý Her düþen yaprak Yok olmayý kabullenip Uzanýyordu topraða… Hüzün kapladý o anda yüreðimi Vedalar bu kadar sessiz miydi
Kaç kez orada tek baþýma otobüs bekledim Uzun bir kýþ geçirdim. Her zaman düþüncelerim kalabalýktý Özür dilerim akasya aðacý O günden sonra seni fark etmedim
Dün yine sessizdi durak Hava ise çok sýcak Koyu bir gölge ve mis gibi bir koku Baþýmý kaldýrdým Gördüðüm sendin akasya aðacý.. Kýpýr kýpýr yapraklarýn Salkým saçak çiçeklerin Ve endamýnla Sanki bana merhaba dedin
Merhaba diyorum sana akasya aðacý Merhaba
Sosyal Medyada Paylaşın:
sareyaprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.