Viyana bozgunu çok bozmuþtu moralleri, suçlu lazýmdý en kralýndan, kellesi alýnmalýydý, Mustafa Paþa’nýn, Merzifonlu Kara Mustafa Paþa, Köprülüler ailesinden gelirdi, hizmetleri çoktu bu ailenin, ama ahde vefa her ölümlünün sahip olduðu bir meziyet deðildi,
cellat gönderdi Merzifonlu’ya, kötü haber tez ulaþtý, çadýrýnda karalar baðlandý, Paþa çýktý otaðýndan, getirin celladý bana, callat hükmü okudu,fermaný gösterdi, Paþa fermaný eline aldý okudu, sonra tükürdü yere, cellat iyi dinle beni, hizmetim çoktur bu hanedana sülalemin hizmeti çoktur, herkes bilir ki, Kýrým Haný düþmaný sarkýtmasaydý arkama, bu gün Viyana düþerdi, ahým yere kalmasýn,ahde vefasý olmayanýn yatacak yeri olmasýn,mazlumun kanýna gireninin altan en üste sisilesi iflah olmasýn, hanedan rahat yüzü görmesin,yýkýlsýn ber deber olsun, baðýrdý cellad bu sözlerimi yazarsýn, ey cellat vur baþýmý hemen, bi lki sende sorumlusun kanýmdankaným sana haramdýr, celladýn karþýsýnda Paþa vardý sonuçta, Cellat son söz hürmetli Padiþahýmýndýr, Paþa kütüðü getirin hemen bu iþ bur da bitsin, baþýný kütüðe koydu,cellat bir darbeyle uçurdu kelleyi, sevenleri gözyaþýna boðuldu,
baþý aldý içi bal dolu bir heybeye koydu, yola koyuldu,Paþanýn fanatik bir seveni, öldürebilirdi, bur da daha fazla kalmamalýydý, gece yolda mola verdi içini bir ürperti aldý böyle birini görmemiþti ya merhamet dilenir,yada rüþvet teklif ederdi bu nasýl bir insan diye düþündü tam uykuya dalacakken garip kahkahalar duydu,çýðlýklar duyuyordu, cinler periler mi basmýþtý korktu sabah oluncaya kadar gözüne uyku girmedi, aydýnlýk olur olmaz yola koyuldu, Ýstanbul’a varmasýna az kaldý, gece bastýrdý,ürkmüþtü bir gece daha çekemezdi, heybeden sesler geliyor ,uðultular yükseliyordu,korku içinde içini açtý, Paþanýn yüz ifadesinde öyle bir korkunçluk vardý ki, ürktü,ona bakýyordu,yüz ifadesi onu ürkütüyordu,uykusuzluk nedeniyle oluþan bir , hezayanla býçaðý aldý,yüze istediði mutlu ifade vermek için çalýþtý sonra eserine baktý rahatlamýþtý,paþa mutluydu, derin bir uykuya daldý,huzurla kubbe vezirine teslim edebilirdi, heybeyi vezire verdi,o da Sadrazama götürdü, baktý içine baþ Paþanýn yüzüne benzemiyordu, cellad rüþvet almýþtý anlaþýlan, hemen celladý yakalayýp hücreye attýlar, týrnaklarýný ,diþlerini söktüler,demir kancalara astýlar, inim inim inliyordu cellat,bahtýna aðlýyordu ama nafileydi kellesinin vurulmasý emredildi, celladýn son sözü soruldu, evet þahidim bir mazlumun kanýn aldým, vefasýzlara hizmet ettim,aslýnda yýlanla yatarmýþým meðer, paþaya bunu yapan cellada ne yapar bunu görmedim, evet ferman imzalansa da vicdan benimdi,zalimin eli,baltasý oldum paþa beni affetsin, allah tövbe mi kabul etsin kaza oklarýný böyle hýzlý geldiðine þahid oldum, mazlumun ahý indirir zalimi ,hükümdarý dedi, baþý vuruldu sepete düþtü ,hanedana gelince hepimiz biliyoruz.
um Sosyal Medyada Paylaşın:
Keskinkalemzaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.