yaralý çocuk ...
üzerine yer sofrasý giyinmiþ çocuklarýn
toprak damlarda uçuþan umutlarýný
kapýsý devrik hanelerin
sokularak ýsýtýldýðý teninde saklar
acýsý dirhem ülke
yakýlmýþ lisanlar
esmer külleri uçurur
çocuklarýn gülüþ adlý iklimlerine
ihtiyar sularýn
nehirler boyu koþmasý
birazda bundandýr
kimliksizliðin
topraða karýþtýðý
o kaybolmuþ zamanlar
ýsýrýlmýþ düþlerine uzanýr bazen
utanýr çocukluk heyecaný
avuçlarýnda kaçak durur umut
ve söylenemeyen bir aðýt
kayar analarýn tülbentine
kitaplar aðladýðýnda
yüzlerini çevirip maviye
dökülen harfleri sayarlar
bir yasak volta
iki içi dolu aþklar
üç temmuzda yaðan kar
dört...
çürüdükçe yarýn bakýþlý hayal
anlamýný yitirir onlarda hayat
bozgunlar ekilmiþ tarihler fýþkýrýr
yüreklerinin tarlasýndan
çocuklar
hürriyetin ellerinden
yarý baygýn dil tutulmasý
açlýktan yitik saðýr vakit
görmediði kadar susmuþ bir gelecek alýrlar
mevsimlerin
o yangýnlarda
yaðmur olup yaðmasý
birazda bundandýr
tandýr ekmeðinin
buðusuna kapýlarak büyüseler
uçsuz bucaksýz bir resim çizilirdi
nakýþlý duran sürgün yanlarýna
ay sýð yansýmasýyla
kýrgýn durmazdý saçlarýnda
örgülü masallarýn
delikanlý çocuklarý
düþlerine yaslanmýþ
genç kýz þiirlerinde uyurlardý usulca
tandýr ekmeði buðusunu kaybetmeseydi eðer !
kefenlenmiþ
maðdur oyuncaklar verildi ellerine
suç büyüdü
onlar çocuk kaldý
tecritten tel örgüler içinde
kargalarýn kurduðu bahçelerde oynuyorlar
...! çocuk ölüleri mevsimi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.