Gökyüzünde beliren çiçek buketi için önsöz

...


ýþýðý paslý gece ve bize konuþmayan söz
çýkagelen yanýt
çinilerle döþenmiþ anlaþýlmaz uzaklýk
ne kadar ölürdünüz
ne kadar da öldünüz

karanlýða ses iþler
sözü karanlýktan çýkarýyorum
aðýt aðýt daðýtýyorum sonra

yollar sarmalanýyor rüzgarlý tüle
yeni, çýkmaz, benzer ve boþ yollar
esme hakkýný kullanýyor
daðýlanlar bir kez daha etinden
siz durunca öldüðümü anýmsýyorum

kadavrasýna ayýrdýðým þiirler kalýyor geride
kimseye konuþmayan
son görüneni yeniden bulabilen aynalar
üzerinden binlerce kez geçilse de
bambaþka görünür iz
katil ile maktul ayný kapýdan çýkýyor sokaða
her birini ayný kurda parçalatýp yemeyen
kaný, göçer kalkar bir yaðmaya alýþtýran kapýyla

parlayýnca gök, kabarýnca toprak
bahar, baðýrýþ, çýðlýk
kuruyup toz kaldýrýyor kaným kanýnýzla bir

hey! filistilere özgürlük!
filistilere özgürlük!

ne kadar da çiçekli duruyor öyle, sere serpe göðünüz



...

Sosyal Medyada Paylaşın: