İNSAN, İNSANIK
Ýki günlük ömre neler sýðdýrmaz insan
Ýyi kötü her çeþit yaþamýndan
Tüm olumsuzluklarý görüp hayatý koyuvermek
Yetti artýk bu iþ burada biter demek
Ýnsan olana yakýþmaz hiçbir zaman
Ýnsandýr daima ileriye umut taþýyan
Zulüm yapmamak
Zulümden yana olmamak
Aðlayanlar, acý çekenler varken
Onlarý duymamak
Hiçbir þey yokmuþ gibi aldýrmamak
Yakýþmaz insan olana hiçbir zaman
Ýnsandýr daima haksýzlýða karþý çýkan
Dünyanýn dört bucaðýnda ateþ var
Dini, ýrký, ideolojisi ne olsun gözyaþý akýtanlar var
Ýnsanlarýn haklarý üzerinden çýkar saðlayanlar
Onlarý alkýþlayan, destekleyen, yandaþlar
Gününü gün ediyorlar
Umarsýzlýk içinde vuruyorlar, kýrýyorlar
Öldürüyorlar insanlýðý yok ediyorlar
Ben bu iþin neresindeyim diyen insan
Ýnsandýr daima haklarý elinden alýnanlarýn yanýnda olan
Çok kolay zulmü alkýþlamak
Kafayý çevirip baþka yere bakmak
Dünyada olup bitene aldýrmamak
Riyakarca zalimi alkýþlamak
Çýkarlar doðrultusunda kan emici olmak
Asýl zor olan insan olmak
Ýnsanlýk yokuþunda yorulmak
Ýnsanlýktýr daima insanlýk için kafa yormak
14.07.2014 – Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.