GİTTİLER!..

Hani olmaz zamanda kimin elinden tutsam;
Senden ayrýlmak ölüm diye yemin ettiler…
Ne kadar güvensem de hiç gitmez dediklerim;
Gözlerimin içine baka baka gittiler…

Aðlamasýn diyerek gözyaþýný beklerken;
Sabrýmýn son taþýna yine sabýr eklerken;
Saçýndan bir telini ölesiye saklarken;
Ne kaldýysa geriye yaka yaka gittiler…

Gece gündüz demeden hal hatýr sorduklarým;
Sakýn düþmesin diye yanýnda durduklarým;
Yalnýz neþ’eyle deðil gülüþle yorduklarým;
Baþýma dünyalarý yýka yýka gittiler…

Akýllanmaz yüreðim hicranýma ersem de;
Hayalimi düþüne kurban diye versem de;
Yollarýna gülleri gelir diye sersem de;
Yarýnlara peþpeþe sýka sýka gittiler…

Daðý böler ikiye giderken duyduklarým;
Þimdi bizden habersiz emrine uyduklarým;
Ýçime ölsem bile, severek koyduklarým;
Solumdan yüreðimi söke söke gittiler…

Bilerek umut yaptým dilindeki yalaný;
Görmezden geldim iþte vurgun gibi talaný;
Böyle savaþtan sonra benden arta kalaný;
Yürüdüðüm yollara döke döke gittiler…

Ali ALTINLI – 13/07/2014
Saat: 23:35

Sosyal Medyada Paylaşın: