Delikanlý adam Sevdiðini saðda solda ifþa etmez Sevdiðini, sevdiðine söyler
Onu kýskanýr, onu kollar Gözlerini gözbebeðinden ayýrmaz Ellerinden tuttuðunda bile özler
Delikanlý adam gücüyle hükmetmez Yüreðiyle konuþur Delikanlý adam sevdiðinin üzerine titrer
Delikanlý adam sevdiðinin her þeyini sever Acý da yas da, kirde pas da hep onun yanýnda olur
Gülecekse onunla güler O aðlýyorsa onunla aðlar
Delikanlý adamýn gönlü tok yüreði diktir Delikanlý adam kalbini de kucaðýný da sonuna kadar açar
Onun gözyaþlarýný yanaðýna düþürtmez gerekirse içer Delikanlý adam sevdiðiyle yatar sevdiðiyle kalkar Sevdiðinin rengi atsa içi ezilir dizlerinin baðý çözülür
Velhasýl Delikanlý adam kendinden çalar sevdiðine katar Gözünü kýrpmadan onun için âlemi yakar
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilal karaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.