þimdi herkesin parmaklarý renkli herkes en az Azrail kadar sýrr-ý perde þimdi...
bir nefes deðil midir herþeyin baþý,herþeyin sonu... evvelinde de vardý elbet kabilin bu ruhsuz soyu.
bir Hamza yok þimdi tükendi Ömer’in nesli döþüne oturmuþ bir nefse esir nesil ki Azizim gölgesinden müteessir...
bir avuç soysuz gönül eðlemekte ask mihrabýmda bir millet ki azizim aklý eyyamýn ucuz tezgahýnda...
Manzara sanýrsýn pür neþe içinde kainat Kâinatýn rahmetinden düþen küçük bir yürekse, en buyuk zayiat...
Týrnaklýyorum Hint yürekli insan bozmalarýný Ellerime bulaþýyor bir çocuðun çýlgýn masumiyeti Derbeder kopuyor parmaklarým yerinden Yüreðim kan topluyor Azizim Toplanýyor ruhum ,ayrýlýyor tenimden...
belli ki yetmedi avuçlarýmdaki Gazze’ye ulaþmadý dilimin niceleri Kerkük’e þimdi bir müddet daha susuyorum Azizim en güzel yaptýðýmýz eylem niyetine ....
þimdi herkesin parmaklarý renkli herkes en az Azrail kadar sýrr-ý perde þimdi...
(Ýslam dünyasýnda yaþananlara ve zulüm altýnda olan tüm kardeþlerimize...)
11 TEMMUZ 2014
AYÞE IÞIK UYANIK Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.