BU KIVILCIM HİÇ SÖNMEZ..
AYDINK
BU KIVILCIM HİÇ SÖNMEZ..
Bir kývýlcým yakmýþtýn, sönmüþ volkanlarýma
Yüreðime geliþin, bayram habercisiydi
Baharlarý katmýþtýn, ufuksuz yollarýma
Kalbimdeki telaþlar, mutluluðun sesiydi.
Renk kattýn hayatýma, coþtu viran baðlarým
Keder tasa kalmadý, arttý yaþam hevesim
Sana gelen yol oldu, aþýlamaz daðlarým
Sendin benim sevdiðim, aradýðým ruh eþim
Hayalini kurduk da, sahillerde gezmedik
Ellerin ellerimde, alýp gidemedim yar
Baþýn omzuma koyup, mehtabý izlemedik
Gitme, hep yanýmda kal, bile diyemedim yar
Ne güzeldi dokunman, gözlerinle, sýmsýcak
Sarýp sarmalýyordun, biçare yüreðimi
Bu kývýlcým hiç sönmez, aksine harlayacak
Küle döndürse bile, ruhumu, bedenimi
10.07.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.