Bunca yýllýk yalnýzlýkta Sabrýn ve savaþmanýn sýcaðýný buldu elinde bir tek Hep çok iþi vardý Hep çok savaþý. ’Ýyi savaþçýyým ’ dedi böbürlenerek Kendine taçlar taktý.
Yaseminleri kokladý, yasemin koktu yalnýzlýðý. Gün batýmýna yakýn bir akdeniz güneþi ýsýttý içini Gün battý güneþ gitti, sinesini yaktý yaþayamadýklarý. Akþam sefalarýný suladý hüzünleri onlara býraktý.
Bir haziran sýcaðýnda tutuþtu ev-eþya- anýlarý Sessizce kirpiklerinden dökülüp gittiler, bomboþ kaldý. Yaðmur durdu,sinesinin alevinde kaldý sustuklarý. Kimse yoktu ya dýþarýda Ýçeride de kalmadý,binbir emekle yaptýklarý.
Uzandý sað elinin sýcaðýyla sol elini yakaladý. Günaydýn dedi hayata! Hadi, yeniden baþla.
Eksilerden ne kaldýysa topladý. Artý artý artý.... Þimdi bir güzel yaþamalý. Ayfer ERDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayışığı59 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.