Kar saçlým.
Kar saçlým
KARSAÇLIM
Kar saçlým; hüzün çökmüþ o buðulu gözüne
Ilýk ýlýk damlarken yaþlar güzel yüzüne
Bir baþka yaðar bugün, saðnak saðnak yaðmurlar
Kar saçlým, meleklerin ellerinde damlalar
Gözümde hissederim,yaðmurlarý düþerken
Sevda sýcaðýnda karlar,saçlarýmda erirken
Kar saçlým, duman duman çökmüþ sevdan üstüme
Dizilince mazimiz gözlerimin önüne
Ben hep uzaklardayým, sense yakýn; gönlümde
Olduðun, en ücra yer sana hasret yönümde
Kar saçlým bir gün biter o toz duman yollarýn
Çýnlar mý ki sesimle dolarsa kulaklarýn
Hatýrla bensiz geçen o hülyalý günleri
Þu namert hayatýn ardýndan gülenleri
Kar saçlým, zeytin gözlüm,ararken izlerini
O karanlýk dehlizlerde mum ýþýðý gözlerini
Gelincikler kýrlarda süslerken yamaçlarý
Benim saçlarýmda dað gibi kar yýðýnlarý
Kar saçlým büklüm büklüm burulmuþ önümüze yol
Vakit çok geç,gel artýk,bugünde yanýmda ol
Kýrlangýçlar öter mi sesini hiç duymadým
Nice aþklar yaþadým hiç birini saymadým
Kar saçlým bendeki sevda sevda dan da öte
Rahmetine siper mi kuþlar kümesi gökte
Ne günahlara kaldým ben bu zaman asrýnda
Gidip de dönen var mý gelgitler arasýnda
Ne zaman döneceksin göklerin güzel kýzý
Sensiz yaþadým bunca hem baharý hem yazý
Kar saçlým,yeter artýk sanki gençliðim sýrat
Ramak kalmýþtý sana,bana yakýnda vuslat
Sensiz gün bitiyor,yine karanlýk çökerken
Elimde kalan bu son umudumu yýkarken
Kar saçlým boy uzatmýþ bir çift kardelen yerden
Karlarýn arasýndan güneþe gülümserken
Senin gibi ürkek, benim gibi yalnýzdýr o
Ve bir günlük hayatýn içinde kalandýr o
Gördün mü kardeleni bir günlük aþka mahkum
Göz açýp kapanýnca bitecek benim aþkým
Kar saçlým sana olan bu aþkýn gerçeði
Baþlamadan hayatý, bitiren kardelen çiçeði
Kardelen çiçeðinin aþký güneþle baþlar
Gün batýmýnda biter,gökte uçunca kuþlar
Tutam tutam kar yaðmýþ daðlarda ki zirveye
Kýlavuzumsun benim önümdeki gölgenle
Hasan KARABAY
15.06.2014