Yýllarýmý aþka sevgiye adamýþtým
Heba oldu, gençlik yýllarým
Yazdan, bahardan çok uzak
Hep kýþý boraný,
Hep yalnýzlýðý yaþadým
Ne yaþadýðým hayat, beni anladý
Nede ben, yaþadýðým hayatý anlaya bildim
Kýsýr bir döngüye kapýldý, ömrüm
Bir türlü güneþle seviþmedi
Þu deli, þu divane, biçare gönlüm
Zifiri ötesi karanlýk çýkmazda idi menzilim
Sensiz ne varým, nede yaþýyorum gülüm
Ne yaþadýðým yýllar, beni anladý
Nede yaþayabildiðim yýllarý, ben anlaya bildim
Kaderin cilvesi buya, kurumadý hiç gözyaþlarým
Anlatsam, kalem, kalem, kanar yaralarým
Þimdilik, suskun, kabuk tutmuþ gibi anýlarým
Tanyeri doðmaz oldu hayatýma
Kýraðý yaðmýþ, beli ki yine bahtýma
Ne mevsimler güldü bana
Nede ben ayak uydurabildim, hoyrat zamana
_______Þair 67______
Ali Cemal AÐIRMAN