bir gül aðacýna asýp, idam ettiler yarýnlarýmý. hiç acýmadan öldürdüler en güzel yarýnlarýmý. yaþarken ölmek buysa, ben çoktaan ölmüþüm çoktan. nefesim týkanýrken boðazýmda. çýrpýnýþlarým çaresiz, çaresizliðimse son noktasýnda.
kurþuna dizdiler sevgi çiçeklerimi, nasýlda soldurdular hor bakýþlarla. ezdiler,çiðnediler,hoyrat adýmlarla,hiç çekinmeden. ezilen benim yüreðim, benim duygularým aslýnda. taþ deðil,duvar deðilki, þimdi ben bölük pörçük, ben paramparça...
GÜLSEREN MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.