Þimdi ise yalnýzým ne güzel Kendimce yazýyorum ve düþünüyorum Hayatýn neresindeyim Doðrularýn neresinde Eðrilerde mi uzaðýn damýyým yaþamýn Þimdi tartýyorum kendimi Ýþte küsmek bu...
Dürüstçe küstüm Belki normal deðil çocukça Ama olsun bazen de insan çocuklaþýyor Duygularým seller gibi akmýþ Yollarda kaybolmuþ Saf ve tertemiz Gerçek bir duygu Yaþamý seviyorum Saygýlýca Ýnsanlarý da Seveni de sevildiðimi de görüyorum bazen Hayatta en güzel olan Bir þey var o da sevgi...
Bir hayvaný bir çiçeði Severken kayboluyorum sanki hayatta Hele bir de seven oldu mu Deme gitsin Ýþte hayatýn gerçeði Tertemiz duyguyla sevmeli Sevdin mi adam gibi sevmeli...
Behçet Bük 434/7.7.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.