Bir Kilo patates, bir gül
Manavdan bir kilo patates, çiçekçiden bir gül al bana.
Bir dal sigara da bana ver, aþkýmýzla zehirlenelim!
Marketten bir kutu Calgon, kitapçýdan bir aþk romaný al.
Düdüklü tencerenin, yapay meyve aromalý gazozun kapaðý…
Bana Uludað marka gazoz ýsmarla, kakaolu dondurma al.
Evlilik yýl dönümüzü kutlarken bana hediye almaman ile övüneyim!
Doðum günlerinde çocuklar gibi var gücümüzle üfleyelim mumlara.
Ama ölümden bihaber yaþayalým mütemadiyen.
Tüm arzulardan sýyrýlmýþ olarak durgunlaþalým, mekanikleþelim!
Seksin son kýrýntýlarý da tükenince anlayalým bir kilo patatesin sýrrýný.
Çamaþýr makinesinin mekanik aksaný aklýmýza gelsin seviþirken.
Mekanik, otomatik, programlanmýþ evliliðimiz.
Bana az, sana çok benzeyen çocuklarýmýz oldu.
Halý þampuaný kokan halýlarýmýz, mahrem mekânlarýmýz.
Yumuþak seccadelerimiz, dantelli sehpa örtülerimiz…
Ütüsüz kumaþ pantolonlarýn, rengârenk baþörtülerim…
Allah’a ve eþe tapan kiþiliklerimizle sonsuzluða uçalým sevgisiz sevgilim.
Ilýk örtülerimiz altýnda uyurken Cuma sabahý namazdan önce okunan sala,
Ayný zamanda ölümüzü duyursun mahalleliye.
Her þey kadar basit, bu kadar yeknesak, bu kadar mekanik mi gerçekten?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.