Kış Geceleri
Uzun uzadýya eðlenir ayaz.
Kar topraðý saran bir örtü beyaz.
Çekilip gitti de ikbal ile yaz.
Taht kurdu .zamana kýþ geceleri.
Soba homurdanýr þikayet bitmez.
Çay çaya ulanýr vakit hiç geçmez.
Söz sözü açsa da sýrlar bilinmez.
Yorar yoksullarý kýþ geceleri.
Yakacak derdiyse ayrý bir tasa.
Elde kuru ekmek tarhana tasa.
Çuvalda bir atýmlýk da un varsa.
Þöyle böyle geçer kýþ geceleri.
Kýþ yoksulun yok yongasýn koparýr.
Yokluk baþa bela garip þaþýrýr.
Üþümemek için tezek devþirir.
Yorganý titretir kýþ geceleri.
Bu söz uzadýkça uzar Ýbrahim.
Yoksula kol kanat gerer hep rahim.
Üç ihlas bir Fatiha okutur daim.
Yýpratýr insaný kýþ geceleri.
Ankara,29.01.2008 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.