MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Küstürme Düşlerimi
Nagihan ERGÜL

Küstürme Düşlerimi



Kýrmýzý pabuçlarýmý ’seni sevdiðimi’ söyleyemediðim
Utangaç düþlerimin salýncaðýndan düþürdüm ve sustum.
Bilirsin ben susunca yeryüzündeki bütün çocuklar ölür...
Ýkide bir kýrýp da küstürme düþlerimi!

Kendimden sonra
Garip yalnýzlýklarla boðuþtum durdum
Ýçi boþ insan bedenlerinin gölgesinde
Kronik sancýlý yaralar doldurdu uçuþan tebessümlerimi
Sanki sonu olmayan eðreti bir tüneldeydi cesedim
Ben doðrulmak istedikçe
Yediveren zehir-zemberek sözlerin ezip geçiyordu
Tam da þuramý...

Ýþte bu yüzden
Sancýlýdýr hep sol yaným
Aðlak yüreðim çürürken kendi zindanýnda
Aðýrlaþan suretimde koskocaman afili bir maske
Mütemadiyen en al’ýndan gülümsüyorum hayat objektifine
En pembe’sinden en yapmacýk pozlarla!

Yolum-yolum yolunan saçlarým savaþýrken
Senin kokunun bulaþtýðý rüzgârlarla
Umutlarýmýn baðrý yanýk
Ýki yakasý bir araya gelmiyor düþlerimin
Hiç bilmediðim ülkenin birinde
Kaldýrýmlarý arþýnlayan ecnebi ayaklarým kan revan içinde
Hâlâ arýyorum Nagehaný kimliðimi
Senle dopdolu günlerimin buram buram hasretini içime çeke çeke...

-Hep boþuna kandýrýp durmuþum kendimi
Yaný baþýmda sevdiðim olmalý
Kutsal sevgisi
Ruhumun en derin kuyularýný doldurmalý
Çöle dönüþen topraðýmý yeþertmeli diye-

Ýçimde susan o çocuk
Çýkmalýydý aðýtlarý sinesini delmeden
Gelmeliydin
Göðün yüzünü kucaklar gibi
Hüznün pýnarýný saðan gözleri
Hasret kalmamalýydý artýk senin gönül ýþýðýna!

Þimdi
Avuçlarýmdan dökülüyor boþlukta sallanan dualarým
Düþüyorum âminlerin peþine
Bahar tohumlarý ç/alýyorum
Yüreðinin bilmem kaçýncý serenat yaðmurlarýndan
Olur ya kokun bulaþýr topraðýma
Senin þehrinin sekizinci ikliminin rüzgârlarýndan
Üzerimde ipince basma entarim
Çiçeklenirim yeniden...

Bekliyorum!
Bilmediðim ama senin geleceðini bildiðim o aþk kavþaðýnda
Gelip de
Kaçýncý doðan güneþle ýsýtacaksýn zemheriyi çalan ruhumu?
Hazana boyanan saçlarýma
Þefkatli ellerinle yýldýzlar saçmaný
Bekliyorum hâlâ
Bin bir sabýrla
Bin bir umutla...

Göðüs kafesimde soluduðum masum hayallerim
Ezilmeden yüreðinin eþiðinde
Gökkuþaðý sulu sepken bulutlarýn ardýnda kaybolmadan
Tut artýk kýrmadan, dökmeden maviliðin senli ucundan
Paçalarý ýslanmadan düþlerimin
Kýrmýzý kuþaðýný bir çýrpýda çöz
Sana tutsak gözlerimin
Çocuk kalbimden ’ö l ü m s ü z l ü ð ü n e’ öyle bir öp ki
Öylece orada kal
Hiç gitme!

Sen gidersen yýkýlýr dünya’m
Kan kusar ruhumun þiirleri
Bu kocaman yürek ölür
Büyür bu çocuk
...G i t m e!

Nagihan ERGÜL

Deðerli Hocam Ahmet ORMANCI’ya çok teþekkür ederim


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.