Havamda değilim

Havamda deðilim ben bu gece
Efkâr vurur yaðmur niyetine pencereme
Yosun tutmuþ gözlerim
Nafile beklemekte.

Havamda deðilim
Çarpý koyarak geçmiþimde eksilttiðim
Sevgililer tetikliyor adeta hüzünlerimi.
Zaten de gayet müsaitim aðlamaya,
Burnumun direðinde
Depresif duygular depreþmekte.

Havamda deðilim ben bu gece
Özlemle nefret arasýnda gidip gelen
Elçi görevi görüyor anýlarým.
Affedip git dese de iyi niyetim,
Maalesef bütün hücrelerimin tercümaný samimiyetim,
Keþkelerle ümidimi dar aðacýna götürmekte.

Havamda deðilim bu gece
Bir kere basýlmýþ bam telime,
Raconu kesilmiþ bir kere
Geri dönüþü olmayan yola girilmiþ.
Kollarýmda üzüntü kelepçeleri,
Yanýmda gardiyan diye bildiðim suçluluk duygum,
Uyanmak istiyorum rüyalarýmdan
Ama kabusu yalnýzlýðým sürdürmekte.

Havamda deðilim ben bu gece
Ne kimsenin uðramadýðý yaþlý iskeledeyim
Ne de soðukluðunu her adýmda hissettiðim
Bir tren istasyonunda.
Yalnýzlýklardayým, yalýn ayak bir baþýma.
Poyraz söndürür sigaramý
Ellerim, ayaklarým üþümekte.





Sosyal Medyada Paylaşın: