Kim demiþ, çay için muhabbet gerek diye? Çay, muhabbetin ta kendisidir!
Sen, ben, bir de demlikteki çayýmýz Otururken mesela þöyle akþamýn serinliðinde Dolunay’ýn ýþýðý vururken gözbebeklerinin içine Usul usul döküp bardaklarý doldururken Sonra karýþtýrýrken yavaþ yavaþ O tatlý þýkýrtýyý dinleyerek baþlayalým Gözlerimizin suskunluðu eþlik ederken muhabbetimize...
Önce eþsiz kokusunu çekelim içimize Yudumlarken küçük küçük o sýcaklýðý, Aþkýný anlatýrcasýna bak bana Yüreðindeki yangýnýn þiddetini anlatýrcasýna Bakýþlarýmdan süzülen sevdamý Hisset bedeninin her zerresinde, Vücuduna yayýlan çayýn sýcaklýðýný hisseder gibi...
Yalnýz unutmayasýn Öylesine olmasýn bu muhabbet Ölesiye sürüp gitsin Yitip gitmesin sevdamýz Bardaklar hiç boþ kalmasýn Tekrar tekrar demleyelim muhabbetimizi, tekrar tekrar...
Þimdi anladýn deðil mi? Çay, muhabbetin ta kendisidir aslýnda...
N. Þahin (09.07.2014 - 01:19) Sosyal Medyada Paylaşın:
nebisahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.