Sevmek yâr… Sevmek seni çaresizce. Gelmeyeceðini bile bile, Sevmek seni, sevdayý tüketircesine… Geçen gün ömürden, diye düþünürken Ertesi akþama buluþmayý seslemek, Sevdayý yarýnlara taþýyabilmek için, Her þeye raðmen güçlü görünmek belki de…
Sarýlmak yâr… Sarýlmak sana yokluðunca. Artos’un zirvesinde tutunmaya çalýþan kar gibi, Güneþe inat eder gibi sebepsizce… Ýnsanlarýn manalý bakýþlarýný bilirken Seni içinde taþýyabilmek. Gündelik aþklara nazire yaparcasýna, Yokluðuna inat sarýlmak belki de…
Beklemek yâr… Beklemek seni ümitsizce. Sevdanýn susuzluðuyla kavrulurken yüreðin, Çöldeki kumun yaðmuru beklemesinden de umutsuzca… Her gece ayný rüyalarý görürken Hiçbir þey yokmuþ gibi güne baþlamak. Deli gibi merak ederken sevdiceðini Duyacaklarýnýn korkusuyla gizlemek belki de…
Özlemek yâr, Özlemek seni külfetsizce. Öksüz bir yavrunun annesini beklediði gibi Her akþam dönüþünü beklemek kimsesizce… Yýldýzlarýmýzýn ýþýltýsýný beklerken Geceleri gündüzlere eklemek, Vuslatýn sonsuz yollarýný gözlemek, Ýmkânsýzdan daha imkânsýzý beklemek belki de…
(30.03.2012- 04:14) N. Þahin Sosyal Medyada Paylaşın:
nebisahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.