kentin yalnýzlýðýnda...
sen uðrama gecenin karanlýk izlerine
ayýn gözlerinden düþen yakamozun ýþýðýna gel
karþýda eskimiþ kentin kalabalýðý susar
biz balýkçýlarýn raký beyazýyla üþürüz
martýlar aðlar yaðmurun geliþini
göðün karnýna daðýlýr siyahlýk
üzerimize çektiðimiz aðacýn gövdesiyle saklanýrýz
uyuþur ayaklarýmýzda gece
dallara düþer gece kuþundan uykusuz konma
perdelerin çekildiði ahir zaman baþlar
ýþýklarýn bir bir öldürüldüðü vakit
kapýlarýn sürgüleri çekilir dýþarýdaki kirli uyanýþa
biz tarihi bir sevdanýn istem dýþý sevdasýyla sarýlýrýz
kayýklarýn tutsak edildiði dalgakýraný öper dalgalar
uzaðýmýza düþen yarý aydýnlýk caddelerde nara basan hayat
karnýnýn sýcaðýna dokunur elimin yüzyýllýk soðuðu
içimde kopan bir kasýrga
senden saklayarak durgun bakar gözlerim
sen rüzgarý üzerine giyinde gel
tenimdeki acýlarý dokunuþunla daðýtsýn
gözlerinde aðýt yakan bir anneyi kapat gözlerime
gözlerimiz kayýp bir çocuðun resimlerine aðlasýn
sessizliðin gri yanlarýyla akar kentin sýðýnmacý yalnýzlýðý
dört taraf dört kuþatma
duvarlarda yaðmurun kurumaya yüz tutmuþ varlýðý
hep bir asýk suratlý zaman
ve üzerinde demlenmiþ bayat aný çoðalmasý
büyür gecenin duruþunda çýplak düþler
avucumun içine yaslanmýþ elinle sýnarým hayalleri
saçlarýnýn kýpýrdanýþýna sýðmaz zaman
ben sýðmam kendime
ve ulu orta aþýk olurum sana
kent kýyamet sessizlik
içimizde susmuþ çýðlýkla düþer yalnýzlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.