Ey insanlýk, aydýnlýklar diliyorsun,bakar körsün ne haddine ýþýk senin yozsun,gaddarsýn,kibirlisin bitmez tükenmez bir açlýðýn var, ihtirasýn Kerbelos’ýn ete açlýðý gibi diþlerini geçirirken derisini soyarken içindeki hayat özüne ulaþýrken o doyuyor belki ama senin açlýðýn dehþet doyurulamaz, sana ne öðüt ne ilahi kelam sen busun, yok oluþunla beraber, tükenir açlýðýn, belki kendine sözde uzun hayat uladýn emin ol ki o hayatý hiç istemezsin gerçekse iþte o zaman haline belki acýrým, Sosyal Medyada Paylaşın:
Keskinkalemzaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.