Dün gece Azrail belirdi baþ ucumda,
Kanlý hançeriyle bana doðru bakarak pis pis sýrýtýyordu,
O an korktum ama inan ölmekten degilde,
O dünyalar tatlýsý kokunu bir kez daha içime çekememekten korktum,
o dudaklarýnda ýslanan dudaklarýmý bir kez daha ýslatamamaktan korktumm,
o buluttaymýþým hissi veren tenine bir kez daha dokunamamktan korktum,
Ama inan O an öleceðim deðilde sen geldin aklýma ,
Ve yanaþtým Azraile doðru hafifçe ,
Fýsýldadým kulaðýna adýný hafif yel rüzgarý esercesine,
Ve o an o an kayboldu Azrail ,
Ve birkez daha tutuldum sana,
Ölümün bile korktuðu senden vazgeçemiyeceðimi birkez daha anladým,
SENÝ ÇOK AMA HERÞEYDEN HERKESTEN ÇOK SEVÝYORUMM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.