Yağmur
Olmuyor deðil mi dedi dilim
Olmalý diye ses verdi yüreðim...
Ne tufanlarý sakladým sinemde
Nice avutdular doðum yaptý gecelerce
Avuçlarýma düþen hayal kýrýklýðý yerine
Umut bebekleri oldu
Yaðmur ýslatýr hep yüreðimi
Kupkuru ses sýrýlsýklam ruh
Ben beklerim ve bekledim ömrümce
Dudak kenarýma konacak gamzeyi
Gün geceyi azat ederken
Dudaklarýma asýlýr sevgi dualarý
Diler yüreðim bütün haþmatiyle
Yaðsýn semadan yýldýzlar
Açýlsýn görmeyen gözlerim
Dönsün eðri giden dilim
Bilmiyorsa aklýma fener olsun beynenminel doðrular
Ne tenin rengine sürünsün eþitsizliðim
Ne de doðrusuna dokunsun aklým baþkalarýnýn
Bir elin tuttuðu yürekten sevilsin çocuk gözlerim
Hep çocukça sevsin yüreðim
Ayný yaðmurun doyurdugu güneþin her birimiz
Yürek ayasýna yansýdý resimlerim
Ne çok aðýt var defterlerde
Ve ne çok ah konuyor nefretlere
Gözlere ayna diliyorum
Önce kendime....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.