Ben hep yanlýzdým þu lanet hayatta biliyor musun gözyaþlarým bile ihanet bana. Aðlamak istedim, yutkundum... aðlayamadým. Neden sevdiklerimiz birer birer terkeder bizi? Ama biliyor musun kaldýklarýnda da acý verirler... Gitsin istersin, gitsin ve bitsin! Ama onun, onlarýn yeri sizde o kadar ayrýdýr ki kaldýðýnda acý verir gittiðinde ise seni bomboþmuþun gibi hissettirir. Bence bu yüzden "SEVGÝ" çok deðerlidir. Bu yüzden bulunmasý zor ama kaybedilmesi kolay þeydir. Ve bu yüzden sevmek zor, kaybetmek kolay, kaybettikten sonraki acýsý ise "BAMBAÞKA" dýr.... Yazmak istedim seni... Hem de öyle bir yazmak istedim ki seni Satýrlarýný kaðýtlarýma dokurcasýna... Okumak istedim seni... Hem de öyle bir okumak olacakki bu; ezber yapacaðým seni hem de unutmamak üzere öðreneceðim Her aldýðým nefesi seninle alýcaðým ve her verdiðim nefes sen kokucaksýn Öyle bir þey olacaksýnki bende birazcýk nefesimi tuttuðum zaman senin aþkýn ile sen ile boðulacaðým... Beni anlýyor musun? BEN seni, benliðime hapsedeceðim Öksürdüðümde bile sebebi sen olacaksýn.. Aðlamamýnda; Gülmeminde Mutlu olmak istediðim zaman sen izin verirsen olucaðým ... Ýstemezsen nefes dahi almýyacaðým... Attýðým adýmým yazdýðým kalemim olucaksýn... Sürdüðüm gül kokusu gibi kokucaksýn bende... Kýsacasý yaþarsam sebebim ölürsem nedenim olucan, adýný da AÞK koyucam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gamze öz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.