Bir hayale taþýndým gönlümün bahçesinde
Aldý beni götürdü bir davetten davete
Bahane bulamadým dilimin lehçesinde
Yýðýlýp kaldým öyle baðrýmdaki kümbete
Soluðumu tanýyan nasýl bir sarhoþluktu
Saati bilmesem de vakitlerden kuþluktu
Ýçsel yolculuðumda uyanmaksa hoþluktu
Can gelirken üstüme soyunmadým zahmete
Lütfu neydi sormadan kalbimdeki zerreye
Bir eksik ya da fazla ne düþmüþse kareye
Mutlak bileni vardý hükmü olan süreye
Heyecanlý halimle sürüklendim hikmete
Tatlý bir rüzgâr ile taþýndým ordan ora
Bereket yaðmurunu mevsime sora sora
Yaz usandý halimden gölgede dura dura
Güneþe vebal çekti yer kalmadý töhmete
Hüzmeli ýþýðýna yönümü çevirince
Maksuta giden yolda talihi devirince
Vefa çiçeklerinde yeniden göverince
Kýrýlma noktasýnda güç geçirdim zimmete
Ne mutluydum bahçemde her yer göze seyirdi
Pusulasý bendim ya, þadým öze seyirdi
Ömrümse hevesimi yek baþýma devirdi
Bütün güzelliklerde doymadým alamete
Kimbilir fýrsat buydu ruhumun hamaðýnda
Türküler saza geldi ritimler duraðýnda
Nerde kaç yýldýz varsa dünyanýn çomaðýnda
Çýktýk beraber þükür zulmetten selamete.
Nezahat YILDIZ KAYA