GÜNEŞİN SÖNDÜRÜLDÜĞÜ YERDE

GÜNEÞÝN SÖNDÜRÜLDÜÐÜ YERDE

bugün okyanuslarý yakacaðým yüreðimde
güneþi söndüreceðim sensizliðe
günaydýn demeyegörsün diller
zamaný tüketeceðim gözlerimde

varsýn kuþ sesleriyle uyanmayalým sabaha
varsýn ovuþturmayalým aþkla parlayan gözlerimizi
mahmurluðuyla sendelesin yaþayamadýklarýmýz
içimizdeki ukdeleri dileyelim Tanrýdan
arzu istek temennilerle

kuþ sesleri býrakýr yerini uðuldayan mermi seslerine
dinginlik mi istemiþtin
merak etme
þakaðýný yalayarak öper eceli anlýndan
ne sabahýn kuþluk vaktini dinler serseri
nede akþamýn kýzýl kurusunu

sen asýlý kalan günleri düþlerken
o giyinmiþ kuþanmýþ öldürmek için

yeter artýk
istersen bir de barýþ türküleri oku
daðlara çýkmadan, avlamadan, avlanmadan
notadan yoksun kurþun sesleri gibi haykýr
haykýr içindeki umudu
adýný barýþ þarkýsý koy
ýsýtmaz içini söndürülmüþ güneþin sýcaklýðý
söndürmez yüreðini alev alev yanan okyanuslar
çünkü henüz uyanmadý yurdumuzda
gaflet uykusundaki aymazlar

sen aðýtlar yaka dur
onlar yine silaha sarýlacaklar
onlar yine kanlar akýtacaklar
kana susayanlardýr
en çok ta melek görünümündeki þeytanlar
savaþ çýðýrtkanlýðý yapanlar
elbette ihanet içinde olanýn kanýný besleyecek
kin, nefret ve barut kokusu
güneþin söndürüldüðü yerde
olmaz mý aydýnlýk korkusu
hadi gel biz de bir mum yakalým karanlýða
hadi gel biz umuda kucak açalým
sevgi ýsýtsýn yüreklerimizi

Hüma Efkan


Sosyal Medyada Paylaşın: