Bisikleti olmayan çocukların şarkısı
...
adýmýzý veren kays toplayýp künyemizi gitti
mevsimlere tutunduk
uzun kýyýlý þehirlere en kuleli en bulutsuz
ümitsizliði býraktý
ona
üzeri çizili sözcüklere
geniþledikçe anlamý daðýlan nara
mazeret ve buðuza
en uzun yazlarýna akdenizin
ne kadar nemliyse gözleri bekleyenlerin
nereye kadar gidiyorsa yol
açýlýncaya üzeri yaramýzýn
sevmeye çattýk silahlarýmýzý, sipere tutunduk
bir pencere nereye kadar göðüslerse payýna düþen göðü
terk edilen evler, uçuþan perdeleri
zamaný durduran saat ve ikisine temmuz’un
merdivenlerde kederli ve korkudan uzak oturan
o üç adama tutunduk
nicedir denizlere
kýrmýzý elbiselere ve gülkurusu rujun býraktýðý ize
aðzýnda sardunya taþýyan balkonlara
denize sýfýr kalabalýklara karýþýp
özlemlere tutunduk
kimse kimse için tüyünü kýpýrdatmayacak kadar kýrgýn
bir tahta parçasý nereden koptuysa
su yüzünde ve inatla salýnan
ona
çelimsiz kediler martý sürüleri
güzel kadýnlar ve adamlar
göðsü kederden çatlayan o kýza
nereye gidersek götürdüðümüz yaþamak bir tercihti þimdilik
bütün iþimiz gücümüz yaþamak
uzun perþembeler
tekinsiz sokaklar
ulu çeþmelerin kör musluklarý
toplandýðýnda bir avucu doldurmayan hint ipeði þallara tutunduk
çýtýrtýlarla yükselen sesine ateþin
ve aþka
hazýrda bularak büyüttüðümüz
karýn yaðma sesine ardahan da
hýzla geçen cirite ve atlarýn yelesine rüzgarlý
sonra durup, þiirden basýlacak yeri kalmayan o taþa
þunlarý yazdýk:
içimizdeki çocuk öldü
nereye baksanýz oradan görünür
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.