Hüzün Mahreçli Çayım
zakir
Hüzün Mahreçli Çayım
Acý çayýn hatýrý bütünleþir yadýnla.
Ellerinden süzülen ýtýr hatýra gülü.
Hatýranýn uhdesi örtüþür hep adýnla.
Hayalde efsanedir sanki leyla kakülü.
Sanýrým bu sebepten hüzün mahreçli çayým.
Gül deyince demliðin derunu gül bahçesi.
Gamzendeki ýþýltý yansýr dem dem bardaða.
Hayalin rüyalarýn deðiþmez kanaviçesi.
Takýlý kalýr gönül attýðýn ipek aða.
Bu andan sonra hepten hüzün mahreçli çayým.
Ay doðarken irkilir bir senin iklimine.
Senin emsalsiz edan okunur bakýþlarda.
Seni iþler yürekler hep sevda kilimine.
Bahar sana hasrettir çay tütsülü kýþlarda.
Bilmediðin sebepten hüzün mahreçli çayým.
Damak hasret deminde çay bardaðýmda acý.
Bir kuðunun hayali buðusuna karýþýr.
Ve tam da bu mevsimde çaydýr baþýmýn tacý.
Vuslata ermek için su ateþle yarýþýr.
Bu demden sonra hepten hüzün mahreçli çayým.
Ankara,03.07.2014 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.