soluklanmak için uðradým; gider ayak sýzýlarýma, tanrý; en vahþi karanlýðýna büründü þeytanýn aydýnlýðýnda, tek nefesim yetti, kapýsýný açmaya cehennemin, ateþin çiði; aklýmýn sakalýnda þafak tazesi, partizanca ayaklanýþý izledim pür dikkat, kellesine ödül biçilen þiirlerin, bu kez son, baþka olasýlýk...
/// yaðmura yazýlan vaazlar yaðýyor, rahmet kapýsýndan, zamanýn durduðu yolda býraktým, vicdanýma istikameti, ölümün ruhuna konuldu ismim, fikirlerimden çaldýðým an sessizliði, þehir, þehir, çekip gittim kendimden..
tenini y(s)üzdüm, bi çare sevinçlerde kalan çocukluðumun, gözlerim çýrýl çýplak, bakýþlarým utangaç, kirpikler örte bilir mi ki ayýpsýzlýðý?
/// seni; olmaksýzýn ve þartsýz saldým, kaldýrýmlarýn mebdesine, lakin halen, bende de beter sevdasýz deðilsin, bir damla topraða gömdüm, sustuðum tüm aðýtlarý, tenin; kalemim de uçurum, eyvallah demek büyük tevazu, sövmeyen dilin lisaný abdal-ý adem, daha olmadýðýn için, bügün dalýmdasýn, þubat kelebeði yapraðýma konup, meclubun gazeli dökülene dek..
bir masalýn daha bitiþi...
ne vakit baþladýðýný unutmuþcasýna kafam ayýk, ve düþtüm, gece çöken leçesine uykusuzluðumun, her adým ayrý zelzele, karanlýk param parça, ruhumda tutuþan güneþ gelmeyesice, kimi özlediðimi bilmediðim mevsimler lebbeyk, sana varana kadar yetti aþk, ... ve harlerin anlamýnda iþittiðim sen...
/// duyulmayanýn, bilinmeyenin ardýna sakladýðým, ancak; kimsesizliðin sedasýzlýðýna baðýþlana bilecek, o yaban bakýþlarý, kara kaþlý, göð gözlü geceleri andýran, saçý sakalýna karýþmýþ sevdalara tutsak, daha yazýlmayý bekleyen kaç mýsra varsa, kalbime gölgesini düþürür, duvaklý niyetleriyle dualar..