Oysa, O Kokardı Yüreğim

O, bir zamanlar kartaldý diye
Sözlerime baþlayacaðým hiç aklýma gelmezdi!

Katli vacip birine
Baþýný kaldýrýp yüzüme bakmadan
En ayarsýz halimle
Hiç ölünür mü dirine diyesim varken
Utanmayýp bakar mý ki
Tufanýmdan cezalý yalan gözleriyle dipdiri.

Oysa, o kokardý yüreðim
Manolyanýn yüz altmýþ türünün
En özeli nazeninden sevgili.

Toprak uyumunda beraber sanýyorken
Kýþa dayanýklýlýðým dahi
Yaprak dökümlerimi engelleyemedi
Müþkülpesentliðim-in arifesinde
Daðýmýn baþý dumam h/altý.

Þimdiler de kumlu tepelerin
Çalý konumunda cýlýz açýlan etkisiz
Kokusuyla cezbe deðer olmadýðýný
Bilsin yeter, en sarhoþundan biraz hallice.

Elimden gelse
Huysuz hava þartlarýyla
Yapraklarýnýn açýlmasýna müsaade dahi etmezdim.

Gerçi, ona pek bakýmda gerekmez ya
Ne anlar ki
Topraðýmýn humuslu olup olmadýðýndan
Gelgitleri med de cezir, zor bela uyum aðlak!

Malum her araziye uyma özelliði var
Þahsýna münhasýr
Tezgahýnda, pimpirikli çenebaz.

Her hikayesi bir yýlan misali
Aðar üzerime
Zehrinden salya sümük
Mamuru olan beni, mest etmeyen
Mesnet-imde o aðýr külfet.

Daha ne söylemem lazým
Manolyanýn köklerini derinlere
Saldýðýný sanmýþken kalbi uyumum-dun eðilimimde.

Nereden bilebilirdim ki
Yüzeysellik de dirsek atýp eyvaha katacaðýna
Spazmýnda ben mide
Mengenesi sen oturup da sýkýþtýran her kasta.

O ismini koyamadýðým sevgili günahým
Kýzýlca kýyamet dünkü doyumlarýmda
Sanmýþtým ki; dememek gerektiðini
Olmayan vicdanýyla öðretti ya bana suspus.

Kibrit suyu, gösteriþsiz köküne
Sözlerimden yine yari bulup neminde küfünü yaktým
Alaz kül, yar katlin dünden vacip
Sýkýntý var harmanda limoni
Ayak direr kelamým
Þimþek zaaf ise, iþte çaktým manolya!

Budama mevsimini atlýyorum
Dallarýný kýrýk ve yaralý býrakmalýyým ki
Bu zamana deðin neler çektirdiðini az anla.

Gönlüm firarisinden çay demi
Tavþan kanýndan en koyu
Kaçaðý oynar sövgüsünde
Büyümesini istemeyip de biçtiðim.

Bundan sonra
Ne sana, ne de o oluþmayan
Basite indirgelediðim
Tuturuk bile olmayacak kuru fidelerinin
Bahçesine, uzun vade de ihtiyaç duyarým.

Fikrimden de zikrimden de
Takviminden muaf tuttuðumsun
Kum saatimin topraðýnda bile
Beni bulamayacak olan, özründe sen manolya!

Haksýz gururlarýný binlercesine böl
Ýstersen, zerre miskal ben deðilsin
Üzerimde bulunan
Aþk gömleðinin durmasýna ne gerek var zoraki!

Ben! Her defasýnda sana manolya demiþsem
En sonuncusundan, sen siteminden son defa.


Sosyal Medyada Paylaşın: