yüreðim harman yeri
arasam bulamam kendimi,
amansýz bir kasýrga
yazýn tam ortasýnda,
yaralanmýþ güvercinlerim
hýrpalanmýþlar kýyý bucak
sürünürler kýrýk kanatlarýyla...
fýrsat bulursa hancý
tutup yaralarýný saracak
besleyip yürek kafesinde
salýverecek hepsini
kaleminin ucundan;
ille de mavilerde uçuracak
yarým kalýr mý hiç
sevgiyle yazýlan destan?!
harman yeniden dönülecek
ne yapýlýp edilip
elenecek un
yoðrulacak hamur
mayasý, tuzu derken
ekmek oluncaya deðin
daha yapýlacak iþ var bir yýðýn...
güvercinler uçunca
þýrl þýrýl akan sulara
korkusuz inecek ceylanlar;
diyecekler ki
gökyüzü güvercin kanadý
nesli kalmadý avcýlarýn...
ister istemez güzel insanlar
güzel masallara inanýrlar
beklenmedik namlular
doðrultulmaz ise pusulardan,
bu yüzden kitabýn adý
’Yanlýþ Anka Destaný’
daha ucuz mermiden
fakat açtýðý yara daha derin,
yaralayýp yüreðimi
yarasýyla sardý kederin...
Þaban AKTAÞ
08.12.1997