Yasak Bir Kentin Palyaçosuyum Ben

Kalbimden vurdun,
Gözlerinle.
Öldüm demiyorum.
Soðuk bir mezarda yatýrýyorum kendimi diyorum.
Oysa ben seni kendime yakýn bulmuþtum.
Iraktan uzak durman niye.

Seni güneþin doðuþunu izler gibi seviyorum.
Pamuk tarlalarýna yüzüm düþer gibi,
Sen ki, yüzümde gülümsersin.
Kýzýl bir elma aðacýna sýrtýmý yaslar gibi.

Bir hücredeyim.
Seni bekliyorum, ölüm de olsa.
Ki, ben ölmekten hiç korkmuyorum.
Seni kaybetmekten korktuðum kadar.

Ne kadar uzakta olursan ol,
Yüreðimden özgürlüðe uçan kuþlar gibi, hürreyetime dokunuyorsun sevgilim.
Yitik bir kentin dilsiz mýzýkacýsý gibi.

Ve biliyorum ki,
Sen göðümsün.
Göðüs kafesimin içinde.
Ve avazýn yýrtýlýrcasýna susuyorsun.
Sustuklarýndan da sevdim seni.
Yüreðinden öper gibi.

Soðuk bir kentin eskicisiyim ben.
Yüzüm asýk olduðuna bakma sen.
Gözlerimde,
Gözlerimde çocuklar güneþi topluyor.

Yasak Bir Kentin Palyaçosuyum Ben.
Yüzümde gülümser eli nasýrlý acýlarým.
Þimdi çocuklarýn ellerinden tutarým.
Ýneriz bir ovaya.
Yahut yüksek bir tepeye çýkarýz.
Dindiremediðimiz yaralarýmýzý haykýrýrýz.

Bir ceylanýn su içmesi gibi özgürce sevdim seni.
Müebbet bir mahkum gibi,
Senden b’aþk/a herkese gözlerimi yumarak.
Ben, senin kadar canýmý acýtan hiç kimseye izin vermedim kalbim de.
Acým ve ben seni seviyoruz.
Yasak Bir Kentin Palyaçosuyum Ben

Biliyor musun?
Seni yaþadýðým gün,
Güneþin doðuþuna tanýklýk yaptý gözlerim.
Masmavi gözlerinde boðuldum ben.
Oysa ben maviyi özgürlük biliyordum.

Sana and olsun ki sevgilim.
Yüreðim de yaþadýðýn kadar, hiçbir yerde yaþamayacaksýn.
Yasak Bir Kentin Palyaçosuyum Ben

Ýbrahim Dalkýlýç

28/06/2014
17:30 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: