Nefesinde Susayan bir nehir gibi

Deniz yýrtýldý,
Mavi aktý göðüs kafesime.

Sana mavi dedim.
Sen yüreðime dokundun.
Avuç içlerime konan kelebekler gibi.
Ve bir günlük ömre sýðdýrdýn,
Nefesimdeki yaþama isteðimi.

Dün gece içimden geçtin.
Kurumuþ bir yataðý yaran dicle gibi.
Öyle kývrak ve hareketliydin ki,
Gören lice de özgürlük türküsünü söylüyorum sanýr.

Hoþgeldin mavi.
Sen yüreðime hoþ geldin.
Bazen baskýna uðruyorum uykularýmda,
Sanki yüreðime bombalar yaðýyor.
Sanki enkaz altýnda kalmýþ gibi,
Üstüm baþým yýkýntýlar içinde.
Ve sanki elimde elin varken ben ölüyorum.
Nefesinde Susayan bir nehir gibi.

Baþýmý göðsünde düþünüyorum.
Boynuna sarýlýyorum.
Saçlarýnýn arasýnda ellerim dolanýyor.
Nefesin yüzüme deðiyor.
Kokun içimde,
Damarlarýmda dolanýyor.
Soluk soluða kalýyorum.
Birikmiþ özlemlerimi soluyorum.
Kendi terimde yýkanýyorum.
Boynundan öper gibi.
Sonra uyanýyorum.
Sen yoksun,
Ve sonra geberircesine,
Ölürcesine,
Susuyorum.
Karþýmda durup konuþmadýðýn gibi,
Nefesinde Susayan bir nehir gibi.

Biliyorum suçluyum.
Þiire dokunan benim gözlerimdi.
Ama nerden bilebilirdim ki,
Bir þiire daraðacý kurup,
Ömrümü,
Ömrümü sallandýracaðýmý.
Nefesinde Susayan bir nehir gibi.

Ýbrahim DALKILIÇ

27/06/2014
12:25 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: