her beraberliðimiz sonrasýnda
ayrýldýðýmýzda
hoþça kal dediðinde
dolar gözlerim hüzünlenir yüreðim
uzaklardan bir keman sesi duyulur
mýzrap her tele dokunduðunda
aþkýmýzýn senfonisi dile gelir
tutamam kendimi gözyaþlarým ele verir
eririm kirpiklerimden süzülen yaþlarda
veda etmesini sevmem alýþýk deðilim
heleki dönüþü meçhullerde
her veda sonrasý hüzünlenir yüreðim
kendine iyi bak
dediðin an titrer bedenim
gözden kaybolana dek bakarým arkandan
bir daha görmeyecek gibi
beynime çizer yüreðime kazýrým
gidiþinin arkasýndan baka kalýrým
sayýlý gün tez geçer derler
bir de bana sorsunlar
dakikalar farksýz aydan
gece gündüzü nasýl özlüyorsa
güneþ sensiz doðmuyorsa
ýþýðým ol aydýnlat dünyamý
koma beni karanlýklarda
dinmiyor özlemin içimde
suya hasret toprak gibi
bekliyorum dönmeni gelmeni
kalbimin tek sahibini
senden ayrý olmak zor
alýnmýyor nefes daralýyor göðsüm
gel de gülsün gözlerim
dindir yüreðimde ki hasreti
mutlu olalým yaþam boyu
sen ve ben ikimiz
yaþayalým birlikte hayatý
ölümsüz sevgimizle ...
Refik
28.06.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.