Ýþgüzarlýk benimkisi… Sen say ki, Adam akýllý bulmuþum kafayý Tüttürmüþüm denize karþý O tek cigarayý Unutmuþum… Neyim varsa, emanetçi Memed’de Anahtarý denize savurmuþum
Ýþgüzarlýk benimkisi… Oldum olasý adam ol dedi birileri Ben de istedim ne yalan söyleyim Kolalý gömlekli memur olup Evimde rahatça ölmeyi Ama… Þu martýlar yok mu Ya þu sýðýrcýk kuþlarý Öyle uçarýydýlar ki Çeldiler fikrimi en ince yerinden O gün bugündür Boðazýn bu yakasýnda Þu gördüðün banklarda Kimsesiz ama onurlu Gazeteye sarýlý ucuz bir þarapla O dýrdýr etmeden, ben ekmek getirmeden Geçinip gidiyoruz iþte Say ki adammýþým Söylenmemiþ bir aþký Dilime dolamýþým…
Ýþgüzarlýk benimkisi… Beni buralarda boyacý diye bilirler Ben hep, yaþar gibi boyarmýþým…
Geçenlerde süslü Nebahat abla Burun kývýrdý geçerken bana Önce burkuldum Sonra hicranlý bir hýrsla Hayata küfür savurdum Süslü Nebahat iþte, kusur sayýlmaz Gözü vardý gençliðimde Bozuluyordur belki de Abla dediðime Gülme öyle býyýk altý hemen Biz de genç olduk oðlum Bizimde býyýklarýmýzýn terlediði yýllar Briyantinli saçlarýmýzýn olduðu zamanlar Yok muydu sanýyorsun Aldanýyorsun…
Bu banka doðurmadý ya anam beni Bu sahil sonradan belledi ismimi Önceleri martýlara ekmek ufalardým Sonra aþklarýmý anlattým Arkasýndan terkler kalan acýlar Ve böyle kalakaldýðým yalnýzlýklar
Ýkinci karým adam eder sandým Züleyha… Güzel kadýndý Hayat her zaman baltaydý Sap olamadým anlayacaðýn Bir çöp bile alamadým Sýrtýmdaki kaban Rahmetli Demiryolcu Hasan aðabeyin Adý gitti dostluðu sýrtýma baki kaldý Gülme dedikse, aðlama be oðlum Nesine gülelim, nesine kederlenelim Hayat iþte…Boþverr…
Ýþgüzarlýk benimkisi… Latife için mektup göndersen Postacýlar ayaðýma kadar getirirler… Kime sorsan buralarda Beni parmakla gösterirler…
A.S.R.A.N.
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.