gecenin karanlýðý çöktüðünde üzerime
hüzün kaplar içimi hiç nedensiz
dolar gözlerim aðlarým sensiz
yokluðunda ne haldeyim
bilir misin aþk kokulum
kurumuþ yaprak gibi düþerim dalýmdan
dudaklarýmdan bin ah çýkar sebepsiz
seninle doðmaktý yeniden tek isteðim
yüreðimde sevdan boynumda olsun nefesin
sen baharda açan çiçeksin
benimse kurumuþ köküm
sen uçmasýný bilmeyen
ben ise uçmayý yeni öðrenen kelebek
arýyorum aslý/nda konacak bir çiçek
öyle bir ortamda tanýdýk birbirimizi
ýsýndý yüreðimiz
ve biz sevdiðimizi anladýk
iþte o günden bu güne beraberiz
ahdýmýzdýr bu aþký büyütmek
delice yaþamak
olsa da bedenlerimiz ayrý
mesafeler yýpratmaz sevgimizi
ayýramaz bizi
aslý budur aþkýmýzýn sýrrý
bizi yakýn kýlan
gönüllerimizde filizlenen sevdamýzýn
duramýyorsam senden ayrý
özlüyorsam her daim seni
bu sana olan sevgimdendir
gidiyor mu sanýyorsun gözlerimden
silinmeyen hayalin
kulaklarýmda sesin
buldu yüreðim aradýðýný
unutma çok seviyorum seni ...
Refik
26.06.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.