RÜYA VE HÜLYA
Hayatýmýn akýþý, çalkalanan denizdi
Ýçimdeki düþleri, gülsüz ve çiçeksizdi
Hani nerede þimdi týlsýmlanan rüyalar
Yüreðimde yanýyor, yýldýzlanan hülyalar
Ýçimde çiziyorken, sarýþýn buðdaylarý
Geçirmiþtim hasadý, tutamadým aylarý
Iþýklanan fikirler, oluþurken loþlukta
Bekleþen hülyalarým, heyhat yine boþlukta
Þimdi artýk bülbülüm, bende yankýlansa da
Çýnlamýyor içimde, beni ayýltan sedâ
Ateþim çemberlendi, gülün içinde bile
Dillerim ses vermiyor, tülün içinde bile
Rüyalarýmdaydý hep, çýðlýklaþan kuþlarým
Hülyalarýmda bile, ümitsizdi uçuþlarým
Eriyen parmaðýmda, aciz bir mum yanýyor
Kýpýrdayan mum bile, beni aþksýz sanýyor
Öyle alevim ki ben, bana derya yetmedi
Ýçimdeki yangýným, ömrüm boyu yetmedi
Çare olamadý hiç, soðuk rüzgârlar bile
Bulamadým bir çözüm, aþkýmdan düþtüm dile
Bekliyordum köþemde, soðuk, sessiz ve yorgun
Yýpranan denizimde, hülyalarýmdý durgun
Aldanamam ben artýk, mercanlý gülüþlere
Sefayla gidiyorum, dikenleþen düþlere
Yosunlu denizlerim, yoðunlaþtýrdý vehmi
Bilinen hakikate, gidiyordu bu gemi
Gidiyorken bu gemi, hakikat bahçesine
Rabbim, ben düþmeyeyim çýðlýðýn ökçesine
Giderse benim gemim, ufuktaki ülkeye
Ulaþayým o zaman, hülyamdaki zirveye
Pervâneyim söylerim, dönmeden bahçe olmaz
Bir asýr yaþasan da, aþktan hayat hiç solmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.