Olurken güzele aþk ile tutkun;
Þerbetli dudaktan kanmak istersin.
Bir vefa görmeyip durunca nutkun;
Dalýnda budaktan sanmak istersin.
Bulamazsa eðer gönül eþini,
Yakamaz olursun aþk ateþini.
Býrakmak düþer ki sana peþini;
Koyverip uzaktan yanmak istersin.
Herkesin þansýný bir etmez Mevla,
Her güzel deðildir mecnuna Leyla.
Deðilse yaþamýn aþkýndan evla;
Aðýlý çanaktan banmak istersin.
Feyzi’yim girmiþse güzel kanýna,
Anýlar eklenir puslu anýna.
Ayrýlýk yetince tatlý canýna;
Demlenip þaraptan anmak istersin.
Feyzullah SEÇKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.