Gözlerimiz Meşale

Kirpiklerimin arasýndan
süzülen
bakýþlarýmý tutuþturuyorum
birer meþale
güneþle kaplýyorsun sesini
daðýtýyoruz
saçlarýmýza sokaklarý
terimiz
özgürlüðümüz
ekilen tohumla
düþlerde ve heryerde
dallardaki tomurcuðun
taze kokusudur
umut
yakýndanda yakýn
doðan güneþ

Yürekleri daðlaya daðlaya
yudum yudum
ve
gün gün
sonsuza taþýyorum
içimi ýsýtan
baharý duyuyorum
karanfil olup
açanlarýn
yeridir
yüreklerimiz...

Sosyal Medyada Paylaşın: